Mijn camera doet het steeds slechter, dus er zullen even niet zoveel foto's volgen. Dan maar een dagboek, want ik wil toch delen hoe verschrikkelijk leuk ze wel niet zijn.

Ze zijn ondertussen echt volwassen, en ze zijn zo leuk nu ze helemaal zichzelf zijn.

Puk is een heel aanhankelijk, zorgzaam fretje. Ze komt een paar keer per dag mijn oren wassen, en vlooit dan mijn wenkbrauwen en wimpers (Dat laatste is eigenlijk een beetje pijnlijk, maar zo schattig Liefde). En ze is ook een locatieslaper, ze slaapt graag buiten de kooi op vreemde plekjes, maar minstens één op de drie locatieslaapjes zijn op schoot. Of op schoot, ze friemelt zich om me heen zoals ze bij Jip doet, omdat ze maar niet snapt dat zij en ik niet zo kunnen verstrengelen als zij en Jip, en op een gegeven moment geeft ze het op, en zoekt ze een hoekje, dat is soms op schoot, maar meestal mijn knieholte of mijn enkels.
Van de week was ze mee toen ik mijn pyama aandeed en wat ging lezen in bed, en toen was ze in mijn bed in slaap gevallen, ook in mijn knieën. (Ik heb haar wel in de kooi gelegd, veels te eng zo'n teer poppetje in bed.)

Jip is een echt mannetje, een goedzak. Hij vind alles wel leuk en gezellig, en is nooit uit zijn humeur (Puk kan nog wel eens chagrijnig worden als ze haar zin niet krijgt). Hij kan uren achter elkaar rondslenteren in de kamer, maar als ik dan zeg "ik moet plassen" staat hij als eerste bij de deur om mee te lopen en confetti te maken van wc-papier. Hoewel ik toch regelmatig ga plassen, blijft dat echt het grootste feest wat er is, en gaat ie er ook enorme vreugdedansjes van doen.
En Jip houdt van water, dus op de wc moet ik oppassen dat hij niet in de pot springt, maar als hij mee mag douchen, dan gaat ie vreugdedansjes doen onder de douche Liefde
Jip is helemaal geen locatieslaper, maar tot voor kort had ie ook nog niet bedacht dat hij zelf kon beslissen om te gaan slapen, en bleef hij maar rondlopen en jengelen en klieren van vermoeidheid tot ik hem instopte. Nu hij zelf gaat slapen als hij moe is, kan de kooi bijna de hele dag open blijven en kan hij dus regelmatig een rondje komen doen, en daar geniet hij erg van.
Hij is wat minder kroelerig dan Puk, maar wil gelukkig toch wel af en toe op schoot, en dan over zijn buikje geaaid. En dan wast hij mijn neus.

Ik maak me soms wel een beetje zorgen, met name om Puk, want ik vind het op schoot slapen en het aanhankelijke toch wel raar voor een jonge fret. Maar aan de andere kant rent en klimt en danst ze een paar uur per dag. En om nou naar Hanneke te gaan "ze is zo knuffelig".

Ik heb vandaag het labyrint binnen gekregen, dus dat moesten ze ontdekken. Vreemd genoeg heeft Jip als enige door dat je ook opzij kunt gaan. Normaal is Puk veel sneller met tunnels, Jip is van de week nog verdwaald in mijn dekbed (dat was bijna zielig, Puk ging erachteraan om hem te halen, maar hij volgde niet, en toen ben ik maar het dekbed ingekropen om hem eruit te halen).
Volgens mij is het mogelijk om van de ene naar de andere kant te gaan, maar dat heeft geen van beiden nog door.

De bovenkant vinden ze ook heel mooi, dus daar rollen ze al de hele avond mokkend overheen.

Wat een heerlijk verhaal en oh zo herkenbaar! Zoals je Puk beschrijft is de reden dat ik een zwak heb voor met name vrouwtjes. Die zijn pinnig op z'n tijd maar ook heerlijk aanhankelijk en echt op je gericht. Je hebt een zalig stel zo te horen.

wat een heerlijk verhaal, echt een leuke beschrijving van je frutsels

Ik ging net op het labyrint liggen om met Jip te spelen, en dan komt Puk gauw mijn gezicht wassen, ipv mee te spelen. Gelukkig wilde ze daarna op de bank wel vechten.

Misschien is Puk zoveel aanhankelijker dan alle andere fretten die ik heb gehad (oei, dat klinkt als 100, het waren er 6) omdat we maar met zijn drietjes zijn? Bij mijn ouders waren mijn ouders en broer er ook nog natuurlijk. Mijn andere fretten gingen pas op schoot slapen als ze al een jaar of 6 waren.

Ik ging even tuinieren (ok, dat is overdreven, ik ging lantaarntjes in de tuin zetten, zodat ik gezellig licht aan kan maken als ik 's avonds in de tuin ga zitten) en had Puk en Jip in de ren gezet. Natuurlijk kwamen er ook een heleboel duiven kijken wat ik aan het doen was, dus ik strooide ook een handje voer voor hen.

Puk en Jip hebben heerlijk gespeeld met de zandbak, en de duiven lekker aan het schrikken gemaakt. Op een gegeven moment hadden ze daar weer genoeg van en gingen weer zand uit de zandbak gooien, en toen maakten ze de duiven pas echt bang. Zij snapten het niet, maar ik wel, want het zand vloog echt de hele tuin door
Omdat ze natuurlijk wel weten dat ik nieuwe bestrating wil in de tuin, hebben ze ook hun best gedaan om zoveel mogelijk tegels los te graven (of zouden ze soms de ren uit hebben gewild.)

En terwijl zij lekker aan het spelen waren, hebben ze een heleboel buren laten zien hoe leuk wel fretten wel niet zijn. Alle buren vonden ze mooi en schattig (gelukkig is er geen duif geweest die zo stom was om in de ren te gaan zitten, want dan had niemand ze nog schattig gevonden).

Dat is genieten. Lekker hoor buiten spelen.

Ik vind het nog lekkerder als er ook een zonnetje in de tuin komt, maar voor hun is het wel fijn dat dat alleen 's avonds laat gebeurt. Aan de voorkant is nu wel zon, maar daar is ook een hele drukke straat, en die vinden ze eng.

Wat een heerlijke herkenbare verhalen.

Groetjes Wilma, Shasta en Sheela

oooh helemaal geweldig

Ik was aan het chatten, Puk en Jip worden wakker, besluiten dat ze niet genoeg aandacht krijgen en rennen eerst een paar keer over het toetsenbord. Nu is iedereen die ik ken gewend aan teksten van Puk en Jip, dus dat hielp niet genoeg, en toen probeerde Jip mijn laptop van het bureau af te gooien.

Da's wel echt duidelijke taal

Ik denk dat ik die hint ook wel snap.

heerlijke frettenwezentjes

Net weer in de tuin, vandaag was het toch wat minder spannend dan zondag, maar nu waren ze meer gericht op wat er om hun heen gebeurde, dus bij iedere overvliegende vogel werden de staartjes even dik, en zodra de vogel was geland, werden de staartjes weer dun. Weer lekker gegraven (ik moet eens kijken of ik een vaste zandbak neer kan zetten als de tuin af is, ze hebben nu een klein plastic bakje met deksel, en die vinden ze wel heel fijn, maar volgens mij zouden ze een grote nog leuker vinden) en vandaag had ik de kraakslurf voor ze neergelegd, dus daar waren ze ook heel blij mee.
Over een tijdje mogen ze ook weer water, maar ik vond het vandaag nog net te fris (ze komen immers niet het hele jaar buiten).

En net raapte ik het bureauvuilnisbakje op, want onder de eettafel lag, en vond daarin een oude tandenborstel. Die had ik inderdaad wel weggegooid, maar toch echt in de badkamer

Hier schrokken ze in het begin ook nog van overvliegende eenden maar nu kijken ze er niet meer naar om (behalve Max dan, dat is een bangepoeperd!)

Niet waar! Het is een baby!



Fijn hoor, als ze zo genieten van buiten!

Nou, geen baby meer hoor. Meer een lange slungelige puber

Puk en Jip zijn ook bangepoeperds, in mijn hoekje van de binnentuin durven ze nog net naar buiten, maar ik wil ook af en toe met ze gaan wandelen, en dan verstoppen ze zich in mijn rolstoel. Ik probeer het af en toe, in de hoop dat het beter gaat, en 's nachts vinden ze het nog net te doen, tot er weer een taxi of een bromfiets voorbij komt.

Panaq, hun broertje, die is veel dapperder, en wandelt gewoon buiten.

Tja, soms blijven het angsthazen en heel voorzichtig. En misschien maar beter ook soms

Panaq van Golfje?

Ja die Panaq, die woont in de buurt, dus ik kom ze soms tegen.

Maar ook zonder over drukke straten te wandelen zijn ze leuk hoor, ik zou ze het alleen zo gunnen als ze ook af en toe die kant op kunnen, want het is natuurlijk wel weer een toevoeging van hun speelterrein. Maar als het nooit komt, dan houden we het bij de tuin.